- меъроҷ
- [معراج]а1. он чи ба воситаи он боло мебароянд; нардбон, зинапоя2. болоравӣ, болобароӣ, уруҷ кардан3. рафтани Муҳаммади пайғамбар (с) ба осмон ва мулоқӣ шудани ӯ бо Худованд, ки шаби 27уми моҳи раҷаби соли қамарӣ воқеъ гардидааст ва мусулмонон ин рӯзро ид мекунанд (иди раҷаб)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.